We krijgen namelijk iedere week een zin, bij deze zin moet een werk gemaakt worden. Hierbij mag je de grens tussen 2D en 3D zelf op zoeken.
De eerste zin die we kregen was: Door de toename van het gewicht ontstaat er druk op de punten. Hierbij moesten we twee werken maken.
Dit eerste werk heb ik gemaakt omdat ik de zin associeerde met woede. De tijger staat voor woede en de termometer laat de waarde hiervan zien. Er ontstaat druk.
Dit is het tweede werk dat ik heb gemaakt bij de eerste zin. Hier laat ik de druk letterlijk zien door middel van de vorm van de pijlen. Ze lopen steeds smaller af. En komen samen op een verbrande punt.
De tweede zin die we kregen was, er zit muziek in mijn werk. Bij muziek kun je denken aan ritme, geluidsgolfven, beweging en kleur. Ook bij deze zin moesten we minstens 2 werken maken. Marion wees ons er ook op om de drager ter discussie te stellen.
Dit is het eerste werk dat ik naar aanleiding van deze zin heb gemaakt. De drager is noppenfolie. Het is dus niet op papier gemaakt. Ik wilde in dit werk het ritme van de muziek laten zien. Ook de drager (het noppenfolie) zelf maakt geluid.
De andere twee werken heb ik geschilderd op muziek. Het is een vorm van action painting geworden. Ik heb de kleuren en de techniek aangepast op het geluid van de muziek en het gevoel dat ik ervan kreeg.
Bij de derde opdracht kregen we de zin wandelen is handelen. Het was dus de bedoeling dat je een werk ging maken in de natuur, aan dit werk moest je kunnen zien waar je geweest was en hoelang je erover had gedaan.
Ik ben voor deze opdracht gaan wandelen op een berg in Oostenrijk (ik was hier toevallig op vakantie), en heb van onderaan te berg tot boven takjes en steentjes verzamelt (dus alles wat groeit op de verschillende hoogtes). Bovenaan de berg heb ik deze spulletjes in een spiraal vorm in de sneeuw gelegd. Ik heb gekozen voor de spiraal omdat een berg ook in een soort spiraal vorm loopt. Van breed naar smal. Hier heb ik een foto van gemaakt, en deze foto heb ik verkreukt zodat er een reliëf in zou komen. Door dit reliëf verwijst het beeld nog meer naar een berg.
Ook de vierde opdracht kregen we de zin wandelen is handelen.
Dit keer ben ik het bos in gegaan en heb ik een witte lijn achtergelaten in het landschap. Ik heb dus getekend in het landschap.
De vijfde zin was die zijn met elkaar verbonden.
Het was dus de bedoeling dat je een zichtbare verbinding ging leggen tussen twee punten.
Het was de bedoeling dat je hier een werk bij zou maken. Maar over het eerste werk was en ben ik niet te vrede. Ik had namelijk een verbinding gelegd tussen de ventilator en het raam. Deze verbinding stond voor de beweging van lucht. Maar ik had dit erg slordig gedaan.
Ik ben toen een nieuwe verbinding gaan maken. Ik heb een persoon verbonden met het plafond en met de vloer. Deze verbinding heb ik gemaakt met zwart tape. De tape loopt door over de grond en het plafond als soort van wortels. De persoon en zijn huis zijn verbonden (net als een baby in de buik van zijn moeder).
De zesde zin was, het afwezige evenwicht toont met alle elementen een nieuwe spanning.
Bij deze opdracht wilde ik gaan werken met licht.
Ik heb er toen voor gekozen om twee metalen buizen in verschillende groottes op de hangen.
In een buis had ik een laserlampje gestopt. Het rode lichtje zag je op de lange buis heen en weer gaan. Hierdoor ontstond een spanning. Het lampje bewoog en ging iedere keer net niet van het metaal af.
Ik heb hier helaas geen foto van kunnen maken, daarom heb ik in paint een klein tekeningetje gemaakt.
De laaste zin die we kregen was, niets is zo wit als de herinnering aan wit.
Hierbij was het de bedoeling dat we een poetisch werk gingen maken.
Ik heb er toen voor gekozen om de letters, w,i en t in stof te knippen, op te vullen en dicht te naaien. Deze lettertjes heb gehusseld in een lucifer doosje gestopt. Als je het doosje open maakt moet de kijker zelf het woord wit vormen. Door het woord wit te lezen word hij of zij herinnert aan de kleur wit. In je hoofd zit de perfecte vorm van de kleur wit. Je ziet dus de mooiste kleur wit in je hoofd.
Ten slotte kregen we ter afsluiting de opdracht, om zelf een zin uit te kiezen die we al hadden behandeld in de les. We moesten hier een verbeterd werk bij maken.
Ik heb toen voor de zin, die zijn met elkaar verbonden gekozen.
Ik heb toen nog een versie van mijn tweede verbinding gemaakt. Ik heb dus nogmaals een persoon verbonden met een ruimte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten